Een brief die als een estafettestokje van buurtgenoot naar buurtgenoot overgedragen wordt. Hoe precies? Kijk, Guusje Welsing schreef een brief aan Mohammed Elmess, Mohammed gaf Guusje antwoord op haar vragen en schreef daarna zelf ook een brief. Aan wie? Dat zie je de volgende keer!
Hallo Mo,
Je zult je wel afvragen waarom ik jou een brief schrijf. Nou, omdat jij bij Eigenwijks in de Honingraat werkt en ik je daar tot aan de Coronastop vaak ontmoette. Ik mis je lach en je enthousiasme. En ik wil weten hoe ver je met de plannen bent voor weer een verhalenavond in de stijl van ‘Lachen met Mo’.
Ondanks onze grote verschillen, in geboorteplaats, beroep en leeftijd, voel ik me zeer verwant aan je, omdat jij er net als ik van houdt om mensen te laten lachen.
Hoe heb je die eigenschap ontwikkeld? Wat voor soort kattenkwaad haalde je vroeger uit? Was dat in Nederland of in Marokko?
In mijn jeugd woonde ik in een straat met gezinnen van 7, 8 of 9 kinderen. Onze ouders hadden niets liever dan dat we buiten speelden. Je verveelde je nooit. Er was altijd wel iemand met een gek idee. Ik herinner me een grap van mijn broertje. Hij bond de deurknoppen van twee deuren naast elkaar met een touw vast, belde bij beide deuren aan en dan gingen wij ergens verstopt staan kijken hoe dat afliep. Kun jij me ook iets verrassend vertellen uit je kinderjaren?
Mo, wil jij daarna ook zelf een brief schrijven aan een buurtgenoot met je eigen vragen? Zo kunnen we er een estafette-brief van maken, die door heel Nieuw West gaat rondzwerven.
Een groet met een lach zonder traan,
Guusje
……………
Hallo Guusje,
Wat een grappige vragen heb je mij gesteld, ik geloof niet dat iemand mij dat ooit gevraagd heeft. Ik kom uit een gezin van 8 kinderen en ben de een-na-oudste. Als kind heb ik altijd samen met mijn broedertjes ‘belletje geleld’. Aanbellen bij een boze buurman en dan snel wegrennen. Het liefst 5x achter elkaar tot er stoom uit zijn oren kwam, hihihi en dat ging zo door… Volgens mij hebben we toen de hele buurt gehad.
Ik zal zelf ook een brief gaan schrijven aan een buurtgenoot. Ben benieuwd hoe ver we gaan komen.
Groeten,
Mo
Tekst: Guusje Welsing & Mohammed Elmess
Illustratie: Barbara de Roos
Een bijdrage van de Buurtredactie van Wij Zijn Plein ’40-’45