Op 8 juli 2020 kreeg Guusje Welsing de Amsterdamspeld vanwege haar grote bijdrage aan de buurt en de stad. Een bijzonder moment in een klein gezelschap in de ambtswoning aan de Herengracht. Voor Guusje was het een grote verrassing, die eigenlijk dacht dat ze zou gaan lunchen met haar goede vriend Alex. In het geheim had Alex alles van te voren voorbereid. Eenmaal aangekomen in de ambtswoning stonden daar haar vrienden en kennissen uit de buurt: ‘Wat doen zij hier?!’. Guusje had nog steeds geen flauw idee. ‘Wij komen hier voor de rondleiding’, zei buurvrouw Jeane vol overtuiging. En die kregen ze ook, heel even dan. Daarna kwam wethouder Touria Meliani, zij wilde iets bijzonders vertellen aan Guusje. De volgende mooie woorden sprak ze haar en de rest van het publiek toe:
Lieve mensen, van harte welkom in de ambtswoning van de burgemeester. En een bijzonder hartelijk welkom voor u, mevrouw Welsing. Want we zijn hier vandaag speciaal voor u.
In de afgelopen maanden hebben we gezien hoe belangrijk het is om het verschil te maken voor een ander. We zagen tijdens de coronacrisis een hartverwarmende opleving van medeleven, hulpvaardigheid en solidariteit. Als het erop aankomt, dat was wel duidelijk, staan Amsterdammers voor elkaar klaar. Dat was heel mooi om te zien.
Maar mensen zoals u hebben helemaal geen crisis of andere aanleiding nodig om zich in te zetten voor de medemens, voor de buurt en voor de stad. U doet dat al vele jaren. Gewoon omdat u betrokken bent. Omdat u ziet dat het nodig is. Omdat u het de normaalste zaak van de wereld vindt. En het gekke is, dat is het misschien ook wel. Het is de normaalste zaak van de wereld. Maar tegelijkertijd ook heel bijzonder: nobel, bewonderingswaardig, soms zelfs ronduit heldhaftig. Een beetje Amsterdams misschien ook wel.
De lijst van uw waardevolle activiteiten voor de buurt is lang. Zo was u penningmeester van uw eigen woongroep De Parelhoenders, gaf u taalles aan vluchtelingen, organiseert u entertainment voor bewoners, maar ook een leesgroep en een theaterbespreekgroep voor de Energieke Senioren Amsterdam Nieuw-West. Als wethouder Cultuur zie ik dat natuurlijk graag…
In de buurtcoalitie Wij Zijn Plein ’40-’45 zet u zich met andere bewoners, ondernemers en de gemeente in voor de leefbaarheid en de ontwikkeling van het plein. Ook organiseert u activiteiten en schrijft iu verhalen over de buurt en over het plein. En niet alleen verhalen. Een heus ‘Sloterpleinlied’ zag dank zij u het licht. Want waarom alleen een lied over het Leidseplein of het Waterlooplein? U zette het op een Franse melodie, want dat is logisch als je je leven lang Franse les hebt gegeven. En dan begint het…
Dit grote plein is een rijzende ster.
Waar mensen komen van heinde en ver.
Daar is geen woord Frans bij. Want er zijn maar weinig plekken waar de multiculturele rijkdom zo goed zichtbaar is, dan op Plein ’40-’45. Maar zoals dat gaat in een stad; iedereen leeft toch langs elkaar heen. Kent elkaar niet en bemoeit zich niet met elkaar. Dat moet toch anders kunnen, zo dacht u. En u schudde een fantastisch idee uit uw mouw: het Sprekerskistje.
U vroeg buurtbewoners en passanten om zichzelf aan het publiek voor te stellen en te vertellen over wat hun bezig houdt. Vervolgens kon het publiek reageren. Zo ontstonden boeiende gesprekken en werden leuke en bijzondere contacten gelegd tussen mensen met heel verschillende culturele achtergronden.
Inmiddels heeft u het kistje aan een nieuw team overgedragen, maar uw naam zal voor altijd aan het initiatief verbonden zijn. Vele mensen uit Slotermeer kennen u inmiddels als grote verbinder, een mensenmens, een wervelwind ook. Een vrouw met een groot rechtvaardigheidsgevoel, die altijd optimistisch, openhartig en gedreven het verschil maakt voor de buurt.
Mevrouw Welsing, de kracht van Amsterdam is gelegen in de diversiteit van haar inwoners. Maar diversiteit zonder verbinding is als een plein zonder markt: kaal en niet heel erg inspirerend. U brengt die verbinding tot stand: door het gesprek te beginnen wordt de nieuwsgierigheid geprikkeld, en dat leidt weer tot begrip voor elkaar, leren van elkaar, omkijken naar elkaar. En dat is waar samen leven om draait.
In het refrein van uw pleinlied klinkt het: “Ik kom een ode aan je brengen, je bent het hart van Slotermeer’’. Hetzelfde kunnen we ook over u zeggen. En dit is mijn ode aan u. Vanwege uw grote bijdrage aan de buurt en aan de stad, wil ik namens het stadsbestuur de Amsterdamspeld overhandigen.
Van harte gefeliciteerd.